...

آرامش ﻣﯿﺨﻮﺍهی

ﻭﻗﺎﯾﻊ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﮑﻦ…
آرامش ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ
ﺑﺎﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺗﻮﺳﺖ ﺑﺤﺚ ﻧﮑﻦ فقط به او گوش کن…
آرامش ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ
خودت را با کسی مقایسه نکن…
آرامش ﻣﯿﺨﻮﺍهی
کمک کن ؛ تو توانایی !
شاید همه توانایی روحی و جسمی برای یاری کردن ندارند…
آرامش ﻣﯿﺨﻮﺍهی
با همه بی هیچ چشم داشتی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺵ…
آرامش ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ
ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺕ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺭﯾﺰﯼ ﮐﻦ ، هدف داشته باش…
آرامش ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ
ﺳﺮﺕ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﺧﻮﺩﺕ ﮔﺮﻡ ﺑﺎﺷﺪ .
آرامش ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ
ﺑﻪ ﮐﺴﯽ وابسته نباش .
ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﺎﻧﺪ.

بخندیم...

بخندیم...

خنده چگونه باعث شفاي بدن می شود

وقتي پزشكان به نورمن كازينز گفتند كه به بيماري آنكيلو اسپونديليتيس مبتلاست اضافه كردند كه هيچ كمكي نمي توانند به او بكنند و بايد آماده باشد كه بعد از دوره اي درد جانكاه از دنيا برود. كازينز اتاقي در يك هتل گرفت و هر فيلم خنده داري را كه مي توانست پيدا كند كرايه كرد. او بار ها و بارها نشست و اين فيلم ها را تماشا كرد و از ته دل خنديد. پس از شش ماه خنده درماني اي كه خودش براي خودش تجويز كرد پزشكان در نهايت تعجب دريافتند كه بيماري او كاملا درمان شده و هيچ اثري از آن نيست!!!
? اين نتيجه حيرت انگيز باعث شد تا كازينز كتاب آناتومي يك بيماري را بنويسد و منتشر كند. سپس او پژوهش گسترده اي پيرامون كاركرد آندورفين ها آغاز كرد.
آندورفين ها مواد شيميايي اي هستند كه وقتي مي خنديم در مغز آزاد مي شوند. آن ها همان تركيب شيميايي مورفين و هرويين را دارند و ضمن اين كه اثر آرام بخشي روي بدن مي گذارند، سيستم ايمني بدن را تقويت مي كنند.اين امر توضيح مي دهد كه چرا آدم هاي شاد به ندرت بيمار مي شوند در حالي كه كساني كه مدام گله و شكايت مي كنند اغلب اوقات بيمار هستند…!

...

...

قوی کسی است که,
نه منتظر میماند کسی خوشبختش کند،
و نه اجازه میدهد کسی بدبختش کند!!
هر گاه زندگی را جهنم دیدی,
سعی کن پخته از آن بیرون آیی…
سوختن را همه بلدند!!
زندگی هیچ نمیگوید, نشانت میدهد!!
با زندگی قهر نکن… دنیا منت هیچکس را نمیکشد…

....

....

به زندگي فکر کن؛

ولي براي زندگي غصه نخور
ديدن حقيقت است ،
ولي درست ديدن ، فضليت.
ادب خرجي ندارد
ولي همه چيز را ميخرد.
با شروع هر صبح فکر کن تازه بدنيا آمدي .
مهربان باش و دوست بدار و عاشق باش.
شايد فردايي نباشد.

شايد فردايي باشد اما عزيزي نباشد…

الهی قمشه ای

بزرگ باشیم...

بزرگ باشیم...

چه وقت باید احساس بزرگی کرد؟!

هر گاه از خوشبختی همه، “حتى” کسانی که دوستمان ندارند هم خوشحال شدیم.

هر گاه برای تحقیر نشدن دیگران از حق خود گذشتیم.

هرگاه شادی را به کسانی که آن را از ما گرفته اند هدیه دادیم.

هرگاه خوبی ما به علت نشان دادن بدی دیگران نبود.

هرگاه کمتر رنجیدیم و بیشتر بخشیدیم.

هرگاه به بهانه عشق از دوست داشتن دیگران غافل نشدیم.

هرگاه اولین اندیشه ما برای رویارویی با دشمن انتقام نبود.

هرگاه دانستیم عزیزخدا نخواهیم شد، مگر زمانی که وجودمان آرام بخش دیگران باشد.

هرگاه بالاترین لذت ما شاد کردن دیگران بود.

هرگاه همه چیز بودیم و گفتیم: “هیچ نیستیم”

پس بیاییم بزرگ باشیم…
وبزرگ شدن را تمرین کنیم…
وبعدبزرگ شدن را تعلیم دهیم…