چه وقت باید احساس بزرگی کرد؟!

هر گاه از خوشبختی همه، “حتى” کسانی که دوستمان ندارند هم خوشحال شدیم.

هر گاه برای تحقیر نشدن دیگران از حق خود گذشتیم.

هرگاه شادی را به کسانی که آن را از ما گرفته اند هدیه دادیم.

هرگاه خوبی ما به علت نشان دادن بدی دیگران نبود.

هرگاه کمتر رنجیدیم و بیشتر بخشیدیم.

هرگاه به بهانه عشق از دوست داشتن دیگران غافل نشدیم.

هرگاه اولین اندیشه ما برای رویارویی با دشمن انتقام نبود.

هرگاه دانستیم عزیزخدا نخواهیم شد، مگر زمانی که وجودمان آرام بخش دیگران باشد.

هرگاه بالاترین لذت ما شاد کردن دیگران بود.

هرگاه همه چیز بودیم و گفتیم: “هیچ نیستیم”

پس بیاییم بزرگ باشیم…
وبزرگ شدن را تمرین کنیم…
وبعدبزرگ شدن را تعلیم دهیم…