مردمان عصر غریبی هستیم ما !!

شام را نیمه های شب ؛
صبحانه را حوالی ظهر میخوریم !

شبها در سرهامان هزار سوال می بافیم ؛
روزها را در خواب میگذرانیم !

به وقتهای شادی اشک میباریم و
گاهی از زور اندوه خنده مان میگیرید !

پرواز پروانه ها میترساندمان و
پتوهای پلنگی گرممان میکند … !!!