خیلی وقت ها که دوست داشتم برای عزیزی آرزوی خوبی کنم٬ می ماندم که چه جمله ای باید بگویم.اوایل به رسم خیلی ها آرزوی سلامتی می کردم ولی بعدها دیدم که انگار دل خوش از سلامتی هم واجبتر است٬ بعدترش هم خودم هوس آرامش کردم و آنرا آرزو میکردم.خلاصه اینکه هر بار دنبال عبارتی یا جمله ای خاص بودم تا اینکه چند روز قبل خانم پیر همسایه در لحظه خدا حافظی و تشکر به من گفت: خدا برات خوب بخواد
آنقدر برایم دلنشین بود که تا شب با خودم تکرارش می کردم.
انگار جمله ها هم مثل آدمها هستند٬ هرچه ساده تر باشند و خواندنشان راحتتر٬ بیشتر به دل مینشینند.شکرانه این آرزوی خوب یک آرزوی خوب است:خدا براتون خوب بخواد