یکی از شاگردان شیخ رجبعلی خیاط (ره) می گوید :

شبی وارد جلسه شدم، کمی دیر شده بود و شیخ مشغول مناجات بود … چشمم که به افراد جلسه افتاد، یکی را دیدم که ریشش را تراشیده بود، در دل ناراحت شدم و پیش خود اعتراض کردم که چرا این شخص چنین کرده است.

جناب شیخ که رو به قبله و پشت به من بود، ناگهان دعا را متوقف کرد و گفت :

به ریشش چه کار داری؟ ببین اعمالش چگونه است، شاید یک حسنی داشته باشد که تو نداری …!!!