آدم ها برای فراموش کردن راه های مختلفی دارند.یکی سفر میرود٬ یکی خودش را سرگرم کار میکند٬ یکی سیگار می کشد٬ یکی کتاب میخواند٬ یکی میخوابد٬ یکی قهوه میخورد٬ بعضی ها هم شعر میگویند. اما هیچ کدام فایده ندارد ما فقط خاطراتمان را از مغزمان به جاده های سفر٬ به برگ برگ کتاب ها٬ ثانیه های کار و طعم و شعر منتقل میکنیم.آن وقت تازه بارها و بارها تکرار میشوند.برای آنکه از آشفتگی های یک خاطره در امان باشید مثل یک خاطره ثبتش کنید و بپذیریدش.خاطره ها تا خاطره اند آسب نمی رسانند وقتی به چیزی دیگر تبدیل شدند هلاکمان میکنند.