نقش ها...
حضور برخی آدمها آنقدر دلنشین است که دلت میخواهد پلک هم نزنی تا مبادا لحظه ای از دستت برود.آنقدر دلنشین که وقت رفتن آرزو میکنی عطسه کند و تو با همه دشمنی هایت با خرافات بگویی صبر کن صبر آمد. و من بعد از تمام این حضورهای دلنشین از خودم میپرسم: تکراری خواهد بود؟
آدم های ساده را دوست دارم
همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند
همان ها که برای همه لبخند دارند
همان ها که همیشه هستند…برای همه هستند
آدم های ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعت ها تماشا کرد
عمرشان کوتاه است …
بس که هر کسی از راه میرسد
یا ازشان سوء استفاده میکند یا زمینشان میزند یا درس ساده نبودن بهشان میدهد
آدم های ساده را دوست دارم
بوی ناب آدم میدهند .
فرم در حال بارگذاری ...