از آن پیر زن های دوست داشتنیست٬ با چشم های تیله ای.می گوید چشم های آب مروارید دارد.قندم بالاست.نقرس دارم٬ قلبم با باطری کار میکند.کلیه ام پر از سنگ است و…
با خودم فکر میکنم عجب ثروت هنگفتی.مروارید و قند وکریستال و باطری و معدن سنگ…
همه اینها ارزشمندند اما نه وقتی که سر جایشان نیستند
یادمان باشد بهترین هم که باشیم اگر جای درستش قرار نگیریم خواستنی نخواهیم بود.